ορθοστερεοσκοπικός

-ή, -ό [ορθοστερεοσκοπία]

φρ. «ορθοστερεοσκοπικό όραμα»

(φωτογραμμ.) εικόνα τής στερεοσκοπικής όρασης η οποία σχηματίζεται κατά την ορθή φορά, δηλαδή η δεξιά εικόνα μόνον από το δεξιό μάτι και η αριστερή μόνον από το αριστερό.